Two Little Elephants: Terrific Tikal

Click on the photos for a larger view // Smellið á myndirnar til að sjá þær stærri

The guys at Casa Perico dropped us off in the town of Rio Dulce, basically one extremely dirty and busy street, where we waited for an hour in the humidity and heat before catching a bus to Flores. Two options were available. A second class bus that was supposed to take about four hours, and a more luxurious first class bus that was supposed to take three hours. Since we had plenty of time we decided to save a little bit and take the second class bus. It turned out to be a good decision as we arrived at the bus station in Santa Elena after only two and a half hours on a bus with plenty of space. From there we caught a taxi to the Dona Goya guesthouse in Flores.

Náungarnir í Casa Perico skutluðu okkur í Rio Dulce þorpið, sem er í raun bara ein mjög skítug og troðin gata, og þar biðum við í klukkutíma í hellings hita og raka eftir að taka rútu til Flores. Það voru tveir valkostir, ódýrari rúta sem átti að taka sirka fjóra tíma og dýrari lúxusrúta sem átti að taka þrjá tíma. Fyrst við höfðum nægan tíma ákváðum við að spara smá og taka ódýrari rútuna. Það reyndist vera góð ákvörðun því það tók okkur bara tvo og hálfan tíma að komast á rútustöðina í Santa Elena í rútu þar sem var nóg pláss. Þaðan tókum við svo leigubíl á Dona Goya gistiheimilið í Flores.

Flores

Flores is situated on a small island in lake Peten Itza, connected to Santa Elena on the shore by a short boardwalk. The island is so small that we circled it on foot in about an forty five minutes. Because of its beautiful location out in the lake it has become a popular location for tourists and therefore not all that similar to Guatemala in general. It's almost like a small version of Antigua, with restaurants, guesthouses, and souvenir shops lining the streets. Most people come to Flores mostly to see nearby Tikal but we liked hanging out in Flores as well. It is relaxed and the surroundings are beautiful. If you want a taste of the "real" Guatemala you can always cross the boardwalk into the comparative chaos of Santa Elena.

Flores stendur á lítilli eyju á Peten Itza vatninu sem er búið að tengja við Santa Elena með stuttum vegi. Eyjan er svo lítil að við gátum rölt í kringum hana alla á fjörutíu og fimm mínútum. Vegna þess hversu falleg staðsetningin er þá heimsækja margir túristar Flores sem á þessvegna ekki mikið sameiginlegt með venjulegum bæjum í Guatemala. Flores er næstum eins og lítil útgáfa af Antigua þar sem veitingastaðir, gistiheimili og minjagripabúðir leynast við hvert fótmál. Flestir koma til Flores mestmegnis til þess að heimsækja Tikal en okkur líkaði mjög vel að slappa af í Flores. Þar er allt frekar afslappað og umhverfið er mjög fallegt. Ef þú vilt fá að kynnast "alvöru" Guatemala þá er alltaf hægt að rölta yfir til Santa Elena.

Heavy rain sank this boat/ Kraftmikil rigningin náði að sökkva þessum bát

While our guesthouse was very nice and we got a great room there for very cheap, it lacked the chances to meet people that you get at a hostel. One night we therefore decided to drop by the Los Amigos hostel to have a drink. There we met some kids from Australia that were just starting their trip around Central and South America. They had had rotten luck so far on their trip, being robbed in South Africa on the way and then spending a night in jail in Belize for something very trivial. Our trip somehow seemed mundane in comparison. We went out with one of the guys, Nico, to some bars in Flores, but safe to say things were very quiet and we were soon back to our beds sleeping after a pleasant evening with new friends.

Þótt gistiheimilið okkar væri mjög fínt og við fengjum mjög gott, ódýrt herbergi þá vantaði stemmninguna sem fæst á hosteli. Eitt kvöldið ákváðum við þessvegna að kíkja á Los Amigos hostelið og fá okkur drykk þar. Þar hittum við nokkra krakka frá Ástralíu sem voru að hefja sína ferð um Mið og Suður Ameríku. Þau höfðu verið mjög óheppin hingað til og lent í ræningjum í Suður Afríku og þurft að gista fangageymslur í Belize út af einhverju smáræði. Okkar ferð virtist frekar tíðindalítil í samanburði. Við kíktum út á nokkra bari með öðrum stráknum, Nico, en það var vægast sagt lítið um að vera og við vorum fljótlega komin uppí rúm eftir gott kvöld með nýjum vinum.

From Flores we took a day trip to the Mayan ruins in Tikal. To get there before most of the crowds and stay out of the heat we booked a trip that left Flores at four thirty in the morning and got to Tikal just as it opened at six o'clock. We decided to get a guided tour since Tikal is a huge site and this way we would be sure not to miss any good stuff. Our guide was a native of Tikal although his name, Boris, was not very Guatemalan. He was a great guide, giving us great information about the site, its history, the local culture, and the local wildlife. He took us on a different route from the other tours that leave at the same time and therefore we escaped much of the crowds around the main buildings. He also took us through narrow forest paths rather than along the main walkways so we could see more of the wildlife in the rainforest.

Frá Flores fórum við í dagsferð að skoða Mayarústirnar í Tikal. Til þess að vera komin þangað á undan fjöldanum og til þess að sleppa við mesta hitann þá bókuðum við ferð sem fór frá Flores klukkan hálf fimm um morguninn og við vorum komin til Tikal þegar svæðið opnaði um sexleytið. Við ákváðum að splæsa á leiðsögumann því Tikal er mjög stórt svæði og þannig myndum við örugglega ekki missa af neinu af því merkilegasta. Leiðsögumaðurinn okkar var heimamaður í Tikal þó svo nafnið hans, Boris, sé ekki mjög hefðbundið í Guatemala. Hann var frábær leiðsögumaður og sagði okkur frá svæðinu, sögu þess, menningu svæðisins og dýralífinu þar. Hann fór með okkur aðra leið en flestir hóparnir sem leggja af stað á svipuðum tíma og við sluppum þessvegna við of mikið af túristum hjá flestum aðalbyggingunum. Hann fylgdi líka þröngum stígum í gegnum skóginn í staðinn fyrir aðalgönguleiðirnar svo við sæjum meira af dýralífinu í regnskóginum.

After seeing a spider monkey we have now seen all species of monkeys in Central America/
Eftir að hafa séð köngurapa höfum við séð allar apategundirnar sem finnast í Mið-Ameríku

In short, Tikal is amazing. That a city this size (Tikal had two hundred thousand inhabitants) could be hidden here in the jungle is truly unbelievable. The temples that have been uncovered are stunning and even more amazing is that wherever you look there are huge hills which are more buildings that have not yet been uncovered. The first places we visited were residences where the upper classes lived. Even so the rooms are really small and mostly just consist of a bed and a small entrance. Most of the inhabitants lives must have taken place outside, since all these living quarters are arranged around a central courtyard. Next we visited temple five where we climbed an incredibly steep ladder to get to the top. Some of our tour couldn't face the climb and everyone that did was pretty spooked by the rickety wooden ladder. The view from the top was amazing and that applied to the view at the tops of all the buildings we climbed. It is somehow surreal to see the tops of other temples reaching above the jungle canopy that stretches as far as the eye can see in all directions and to imagine that fifteen hundred years ago this place was a bustling city with hardly a tree in sight. The only place in the whole complex that feels anything like a traditional tourist attraction is the central plaza where a neatly trimmed courtyard is surrounded by uncovered buildings and peppered with tourists. Other temples are either not entirely uncovered or surrounded by jungle on all sides, making you feel like you are discovering them in the middle of the jungle.

Í stuttu máli þá er Tikal ótrúlegt. Það er ótrúlegt að svona stór borg (í Tikal bjuggu tvö hundruð þúsund manns) skuli hafa verið falin hér í frumskóginum. Þau hof sem er búið að hreinsa eru mikilfengleg og enn ótrúlegra er að hvert sem litið er eru stórar hæðir sem eru í raun fleiri byggingar sem er ekki enn búið að hreinsa. Fyrsti staðurinn sem við skoðuðum voru híbýli ríka fólksins. Þar voru samt ótrúlega lítil herbergi þar sem rétt komast fyrir rúm og smá forstofa. Líf fólks hefur væntanlega að mestu farið fram utandyra því allar þessar vistarverur standa í ferhyrning utan um eins konar garð. Næst skoðuðum við hof númer fimm þar sem við klifruðum upp ótrúlega brattan stiga til þess að komast alla leið upp. Sumir í hópnum okkar þorðu ekki að klifra upp og allir þeir sem fóru upp fundu til smá skjálfta í hrörlegum tréstiganum. Útsýnið efst uppi var magnað og það átti við um allar byggingarnar sem við klifum. Það er einhvernvegin óraunverulegt að sjá hin hofin gægjast upp úr laufþakinu sem teygir sig svo langt sem augað eygir í allar áttir og að ímynda sér að hér hafi einu sinni verið iðandi stórborg þar sem var varla nokkur gróður. Eini staðurinn á svæðinu þar sem manni leið eins og á venjulegum túristastað var á aðaltorginu þar sem snyrtilegur garður er umkringdur byggingum og túristar út um allt. Önnur hof eru annað hvort að hluta þakin gróðri eða umkringd frumskógi á allar hliðar svo manni líður eins og maður sé að uppgötva þau þarna í skóginum.

The scary stairs/ Óhugnalegu tröppurnar

The view from Temple 5/ Útsýnið frá Hofi 5

Temple 2/ Hof 2

Temple 1/ Hof 1

The view from Temple 4/ Útsýnið frá Hofi 4

Temple 1/ Hof 1

The jungle location means that Tikal is also a great place to spot wildlife. We saw Agouti Paca, Guatemala's biggest rodent, Pizote, a raccoon-like mammal, Spider monkeys and several species of birds. We finally got a look at the illusive Toucan that we had been hoping to see in Costa Rica and we even got to hold a wild Tarantula. Feeling its hairy legs on our hands was a weird feeling. Thankfully we had a guide because otherwise we would have missed a lot of the wildlife and definitely would not have picked up a huge hairy spider without him showing us it was okay.

Staðsetningin í miðjum frumskógi þýðir að í Tikal er líka hægt að sjá mikið dýralíf. Við sáum Agouti Paca, stærsta nagdýr í Guatemala, Pizote, spendýr sem er svipað og þvottabjörn, Köngurapa og þó nokkrar fuglategundir. Við sáum loksins hinn fræga Tucan fugl sem við höfðum vonað að sjá í Costa Rica og fengum meira að segja að halda á villtri Tarantúlu. Það var skrýtin tilfinning að finna fyrir loðnum löppunum. Sem betur fer vorum við með leiðsögumann því annars hefðum við misst af mikið af dýralífinu og hefðum pottþétt ekki tekið upp risastóra loðna könguló nema því hann sýndi okkur að það var í góðu lagi.