Freezing in San Cristobal

Click on the photos for a larger view // Smellið á myndirnar til að sjá þær stærri

San Cristobal de las Casas

After almost four months of traveling it is finally time to leave the luxury behind and start a real backpacking trip. We flew early in the morning from Mexico City to Tuxtla Gutierrez in Chiapas, Mexico's most southern state. From there we took a stuffed collectivo minibus further up into the mountains into San Cristobal de las Casas where we stayed for the next four days. San Cristobal is situated in a valley at two thousand one hundred metres above sea level surrounded by even higher mountains. We were greeted by a grey and wet city and consequently the temperatures weren't exactly soaring. We had patchy weather ever for our entire stay but fortunately it got gradually better rather than worse. In the daytime the temperatures were around twenty degrees but at nighttime they were more like nine or ten degrees. Coming from tropical Acapulco this was quite a shock and us being stupid tourists we didn´t bring any really warm clothes. This meant wearing most our longsleeve clothing at night and sleeping underneath two fleece blankets and three woolen ones.

Eftir næstum fjóra mánuði í ferðalagi er loksins kominn tími til að segja skilið við allan lúxus og hefja alvöru bakpokaferðalagi. Við flugum snemma morguns frá Mexíkóborg til Tuxtla Gutierrez í Chiapas, syðsta fylki Mexíkó. Þaðan tókum við troðinn collectivo minibus lengra upp í fjöllin til San Cristobal de las Casas þar sem stoppuðum næstu fjóra daga. San Cristobal er staðsett í fjalladal í um það bil tvö þúsund og eitt hundrað metra hæð, umkringt enn hærri fjöllum. Á móti okkur tók grá og blaut borg og hitastigið ekki ýkja hátt. Veðrið var upp og ofan allan tímann en sem betur fer þá skánaði það frekar en ekki. Á daginn var hitastigið í kringum tuttugu gráður en á kvöldin nær níu eða tíu gráðum. Eftir að hafa verið í Acapulco þá var þetta ansi mikil tilbreyting og þar sem við erum bara vitlausir túristar þá tókum við engin almennileg hlý föt með okkur. Þess vegna þurftum við að vera í öllum síðerma flíkunum okkar á kvöldin og þurftum að sofa með tvö flísteppi og þrjú ullarteppi.

 

 

While in San Cristobal we divided our time between relaxing at the hostel and exploring the city on foot. When the weather cleared up a bit, San Cristobal turned out to be a pretty town. The streets are narrow and the houses low but the most fascinating thing about the city is the people. Tiny Mayan women dressed in traditional woolen clothing, carry burdens on their head with their children slung on their back. As we passed, they smiled their silver-toothed smiles and breastfed their children on the move. The atmosphere is also relaxed and walking in town in dark is just as safe as during the day. The streets are buzzing with life at all hours as old and young alike go about their business. We stayed at a hostel that is called Rossco's Backpacker Hostel where we met some great people. The hostel consists of dorms and private rooms surrounding a courtyard that hosts bonfires every night, at least when it's dry enough. We slept in a dorm with room for fourteen people and during our four days we had all kinds of roommates from all corners of the world, each of them on a unique trip to various parts of this area and the world.

Í San Cristobal vörðum við tíma okkar annars vegar í að slappa af á hostelinu og hinsvegar í að kanna borgina fótgangandi. Þegar rættist úr veðrinu þá kom í ljós að San Cristobal er hin snotrasta borg. Göturnar eru þröngar og húsin lágreist en það merkilegasta við borgina er fólkið. Smávaxnar Maya-konur íklæddar hefðbundnum ullarfötum bera byrðar á höfðinu með börnin hangandi á bakinu. Þegar við mættum þeim þá brostu þær silfurtenntu brosi og gáfu börnunum brjóst á ferðinni. Andrúmsloftið er líka þægilegt og það virðist vera alveg jafn öruggt á kvölding og daginn. Mikið líf er á götunum á öllum tímum dags og jafnt ungir sem gamlir basla við sitt. Við gistum á hosteli sem heitir Rossco's Backpacker Hostel þar sem við hittum mikið af frábæru fólki. Á hostelinu eru einkaherbergi og svefnpokapláss í kringum garð þar sem er kveiktur varðeldur á hverju kvöldi, þegar ekki er of blautt. Við gistum í svefnpokaplássi þar sem komast fyrir fjórtán manns og á þessum fjórum dögum höfum við haft alls kyns herbergisfélaga frá öllum heimshornum, hver og einn á einstöku ferðalagi um þennan heimshluta og víðar. 

Source

Source

 

One night we joined two other travelers at a fascinating show in downtown San Cristobal. A local theatre is showing a production called Palenque Rojo, the story of a Mayan king in the ancient city of Palenque not too far from San Cristobal. The entire production was in the Maya language of Tsotsil but through amazing costumes and great physical expression by the actors the basics of the story were communicated throughout and we enjoyed it thoroughly. The costumes were probably the best part of the entire thing although the live Mayan music was also a big part of the interesting experience.

Eitt kvöldið fórum við ásamt tveim öðrum ferðalöngum á stórskemmtilega sýningu í miðborg San Cristobal þar sem staðarleikhúsið er að sýna sýningu sem heitir Palenque Rojo, sögu Mayakonungs í hinni fornu borg Palenque sem er ekki svo langt frá San Cristobal. Öll sýningin var á Mayatungumálinu Tsotsil en með ótrúlegum búningum og mikilli líkamstjáningu þá var aðalatriðum sögunnar komið til skila allan tímann og við skemmtum okkur konunglega. Búningarnir voru sennilega það besta við sýninguna þó svo lifandi Maya tónlistin væri líka stór hluti af þessari merkilegu upplifun.

Everywhere around the city there are street vendors but mostly they are concentrated in two local markets. There is the arts and crafts market that we are sure survives mostly on tourists and then there is the Mercado Municipal where locals go for their shopping. At this market you can buy fresh fruits and vegetables, meat, fish, and anything you could possibly need. The contrasts between the traditional Mayan lifestyle and the modern lifestyle is rarely more evident than at this market where you can buy fresh, handpicked vegetables at one stall and the next one sells brand name clothing and pirate DVD's.

Alls staðar um alla borg eru götusalar en þó eru þeir aðallega á tveimur mörkuðum. Það er handverksmarkaður sem við erum viss um að er haldið uppi aðallega af túristum og svo er Mercado Municipal þar sem heimamenn versla. Á þeim markaði er hægt að kaupa ferska ávexti og grænmeti, kjöt, fisk og í raun allt sem þér gæti vantað. Munurinn á hefðbundnum lífsstíl Mayanna og nútímalífsstíl er sjaldan jafn augljós og á þessum markaði þar sem er hægt að kaupa ferskt, nýtýnt grænmeti á einum bás og sá næsti selur merkjavöru og ólöglega DVD diska.

 

 

 

The Mayans in San Cristobal are not overly fond of having their picture taken by strangers. We asked a few and they didn't want to. Therefore we found some pictures on the internet instead.

Mayarnir í San Cristobal eru ekki sérstaklega hrifnir af því að láta ókunnugt fólk taka af sér myndir. Við spurðum nokkra og þeir vildu það ekki. Þess vegna fundum við nokkrar myndir á internetinu í staðinn.

More photos from San Cristobal/ Fleiri myndir frá San Cristobal