Saturday, September 4, 2010

Beautiful Bay Area

Click on the photos for a larger view // Smellið á myndirnar til að sjá þær stærri 

Before we arrived in Santa Cruz we had posted on CouchSurfing looking for a couch in the area but had not had any luck. Anna replied and said that she had moved to Oakland so after Mystery Spot we drove there to stay with her, her husband Alex and baby boy Jade. We are now of the impression that all American babies are extremely tranquil and easy since Jade was just as relaxed as Amy and Luke's Olen. Oh and Anna looks exactly like our friend from Iceland, Díana, which possibly made us like her even more. Too bad we forgot to take her picture in the evening and she left in the morning before we woke up. We arrived at their lovely little house in the hills above downtown Oakland in the afternoon and after meeting the family they told us that a good way to spend the rest of the afternoon would be to take a walk around Lake Merritt that sits just below their house. The walk was really pretty although a hidden bay meant it was a little longer than we had thought when we first set off. When we got back we got some great food from Anna and Alex and then spent the evening relaxing, getting to know the family and telling them about our trip.

Áður en við komum til Santa Cruz leituðum við að CouchSurfi en fengum engin svör. Anna svaraði okkur og sagði okkur að hún væri flutt til Oakland svo við keyrðum frá Mystery Spot og þangað til þess að gista hjá henni, Alex manninum hennar og Jade litla. Við erum núna sannfærð um að öll amerísk börn séu mjög róleg og þægileg því Jade alveg jafn ljúfur og Olen þeirra Luke og Amy. Og já, Anna er alveg eins og Díana vinkona okkar sem lét okkur jafnvel líka enn betur við hana. Því miður gleymdum við að taka mynd af henni um kvöldið og hún fór um morguninn áður en við vöknuðum. Við komum að fallega litla húsinu þeirra í miðborg Oakland um eftirmiðdaginn og eftir að hafa spjallað aðeins við þau bentu þau okkur á að það væri gaman að nýta dagsljósið og rölta í kringum Lake Merritt vatnið sem er rétt fyrir neðan húsið þeirra. Gönguleiðin er mjög falleg þó svo óvæntur fjörður hafi þýtt að göngutúrinn varð aðeins lengri en við héldum þegar að við lögðum í hann. Þegar að við snerum aftur þá fengum við gómsæta máltíð hjá Önnu og Alex og vörðum svo kvöldinu í að slappa af, kynnast fjölskyldunni og segja þeim frá ferðalaginu okkar.


The next morning we got up to find that our car had a parking ticket since they were sweeping the street where we parked as they do every second Monday. We had seen the sign the night before but with all the traveling we had lost track of what day of the week it was. Anna had left early to go to work a little south of Oakland where she stays with her parents but Alex was so sorry that he hadn't told us about it, although it was by no means his fault that we got ticketed. Moral of the story: Read signs. We said goodbye to Alex after he cooked us a great breakfast and then headed onwards across the Bay Bridge into San Francisco.

Morguninn eftir fórum við á fætur og komumst að því að við höfðum fengið sekt fyrir að leggja þeim megin við götuna sem er sópað annan hvern mánudag. Við sáum skiltið kvöldið áður en í öllum ferðalögunum ruglast maður svo í ríminu og við vorum ekki alveg viss hvaða vikudagur var. Anna fór snemma um morguninn til þess að fara í vinnuna rétt sunnan við Oakland þar sem hún gistir hjá mömmu sinni en Alex var mjög leiður yfir að hafa ekki sagt okkur frá þessu, þó svo það hafi að engu leyti verið honum að kenna heldur okkar eigin klaufaskap. Lærdómur dagsins: Lesa á skilti. Við kvöddum Alex eftir að hann hafði eldað handa okkur frábæran morgunverð og héldum áfram leið okkar yfir Bay brúna og inní San Francisco.

Bay Bridge. Source
Ever since we stayed with Don and Julie on Fox Island people had been telling us that San Francisco is always foggy and we should start our stay there by buying a hoody or we would be miserable. For our two days there however, we got beautiful sunny weather and the hottest days of the year. We checked out the area around Fisherman's Wharf and the piers since we wanted to take a trip to Alcatraz. All the trips were booked however and the next available ones were not until three days later when we had already planned to be on our way to Yosemite. We did take a walk around the area around Fisherman's Wharf, which is a bigger version of its namesake in Monterey. Alongside pier 39 there is a floating dock where sea-lions bask in the sunlight, play, and rest. The sea-lions are wild and have been coming to the pier since a big earthquake in 1989 but nobody knows why the come there.

Alveg síðan við gistum hjá Don og Julie á Fox Island þá hafa margir bent okkur á að það væri alltaf þoka í San Francisco og að það fyrsta sem við ættum að gera þegar þangað væri komið væri að kaupa okkur þykka peysu því annars yrði dvöl okkar þar ömurleg. Báðir dagarnir sem við vorum þar voru hinsvegar sólríkir og líklega heitustu dagar ársins. Við skoðuðum svæðið í kringum Fisherman's Wharf því við ætluðum að fara út til Alcatraz. Allar ferðir þangað voru hinsvegar bókaðar og næstu lausu sæti voru ekki fyrr en þremur dögum seinna þegar við ætluðum að vera komin langleiðina til Yosemite. Við fórum því bara í göngutúr um svæðið í kringum Fisherman's Wharf, sem er stærri útgáfa af því sama og er í Monterey. Við hliðina á bryggju 39 er flotbryggja þar sem sæljón baða sig í sólarljósinu, leika sér og hvíla sig. Sæljónin eru villt og hafa vanið komur sínar á bryggjuna síðan jarðskjálftinn reið yfir árið 1989 en engin veit hvers vegna þau venja komu sína þangað.


We took a drive across the Golden Gate bridge to the viewpoints on the other side of the bay to take some pictures of the bridge and the city. The views are amazing and we even walked onto the bridge, although we wouldn't have wanted to walk all the way across since it gets pretty windy up there.

Við fengum okkur bíltúr yfir Golden Gate brúna og yfir á útsýnisstaðina hinum megin við flóann til þess að taka myndir af brúnni og borginni. Útsýnið þar er ótrúlega flott og við fengum okkur meira að segja labbitúr út á brúna, þó svo við værum ekki spennt fyrir því að labba alla leiðina yfir í rokinu sem er þarna uppi. 

 

We drove back across the bridge and this time headed to the area of Haight Ashbury. This area is famous for being an area where hippies gathered in the sixties. The summer of love started there in nineteen sixty seven and a lot of social change originated there. Today it is an area filled with nice shops and restaurants and a fairly trendy area of town. It is a colourful place and filled with interesting people, making it a nice place to just relax and peoplewatch.

Við keyrðum svo til baka yfir brúna og fórum í Haight Ashbury. Hverfið er frægt því þar söfnuðust saman hippar á sjöunda áratugnum. Sumar ástarinnar hófst þar árið 1967 og margar þjóðfélagsbreytingar áttu rætur sínar að rekja þangað. Í dag er þetta svæði fullt af fallegum búðum og veitingahúsum og þykir tiltölulega trendí hverfi. Umhverfið er mjög litríkt og mannlífið ekki síður sem gerir þetta að frábærum stað til þess að slappa af og skoða skemmtilegt fólk.

 

While we were on in Haight Ashbury Alex called us and told us he would be staying one more night at home instead of joining Anna at her parents house so we could stay with him again. We have a sneaky suspicion that he stayed the extra night because he felt bad about us getting a ticket. Either way it was great not to have to look for a hostel and we had a good time hanging out with him that night, listening to music and talking. The next morning we again said goodbye to Alex and set off for San Francisco. We looked for the wild parrots that are supposed to live on Telegraph hill but we didn't find them although we're pretty sure we heard them at one point. We also checked out downtown and lastly went to chinatown which is very cool. It is somehow more authentic than the chinatown in New York and we had great fun checking out the buildings, stores, and decorations. No visit to San Francisco would be complete without witnessing the incredible hills in the city. Some of the streets are ridiculously steep and when you are about to drive over them you feel like you are going over the edge in a rollercoaster. In fact one of them is so steep, that instead of sidewalks they have steps along side the street. In fact, we think renting a bike is probably the best way to see most cities, but we're not sure if we would want to cycle the hills of San Francisco.

Á meðan við vorum að rölta um Haight Ashbury hringdi Alex í okkur og sagðist ætla að sofa heima hjá sér eina nótt til viðbótar í stað þess að hitta Önnu hjá foreldrum hennar svo okkur væri velkomið að gista hjá honum aftur um kvöldið. Við höfum hann grunaðan um að hafa gist auka nótt heima því honum fannst leiðinlegt að við fengum sekt. Hvernig sem það var þá var frábært að þurfa ekki að leita að hosteli og við skemmtum okkur vel með honum um kvöldið að hlusta á tónlist og spjalla. Morguninn eftir kvöddum við Alex aftur og héldum aftur til San Francisco. Við leituðum að villtu páfagaukunum sem eiga víst heima á Telegraph Hill en fundum þá ekki þó við séum nokkuð viss um að við höfum heyrt í þeim. Við kíktum síðan niður í bæ og skoðuðum kínahverfið sem er mjög skemmtilegt. Það er einhvern veginn mun meira ekta en í New York og við skemmtum okkur konunglega við að skoða byggingarnar, búðirnar og skrautið. Ekki er hægt að heimsækja San Francisco án þess að taka eftir mögnuðum brekkunum í borginni. Sumar göturnar eru fáránlega brattar og þegar maður er að keyra fram af þeim líður manni eins og maður sé að keyra fram af brekku í rússíbana. Ein gatan er meira að segja svo brött að við hliðina á henni eru tröppur í stað gangstétta. Það er sennilegast alltaf skemmtilegt að leigja hjól og skoða flestar borgir en við erum ekki viss um að við myndum leggja í brekkurnar í San Francisco.

Alex, Arna & Bjarki
Alex, Arna & Bjarki
Photo taken by the lady who gave us a ticket.
Myndin er tekin af konunni sem sektaði okkur.
Lombard Street
Peter Macchiarini Steps
Banksy
Banksy

We left San Francisco early in the afternoon to head towards Merced in the California valley where we would be staying while we explored Yosemite National Park. We got to Merced without much incidence after a few hours in traffic. Our instructions on google maps had been somewhat muddled though since we ended in the middle of a cornfield next to the town and couldn't find any trace of the home hostel we had booked. It turned out we had driven about fifteen kilometers too far out of town. Why google maps gave us this address for the hostel we are not sure but it was an interesting drive. We eventually found the hostel after a quick phone call and got settled in the home of a lovely older couple who have been running a hostel in Merced for at least fifteen years.

Við fórum frá San Francisco fljótlega eftir hádegi og stefndum í áttina að Merced í California dalnum þar sem við gistum á meðan við skoðuðum Yosemite þjóðgarðinn. Við komumst til Merced án mikilla vandkvæða eftir nokkra tíma sem við sátum föst í umferð. Eitthvað misfórust samt leiðbeiningarnar okkar á google maps því við enduðum á miðjum kornakri nálægt bænum og fundum hvorki tangur né tetur af heimahostelinu sem við vorum búin að bóka okkur á. Það kom á daginn að við höfðum keyrt rúmlega fimmtán kílómetrum of langt út úr bænum. Af hverju google maps gaf okkur upp þetta heimilisfang fyrir hostelið vitum við ekki en bíltúrinn var áhugaverður. Við fundum hostelið á endanum eftir stutt símtal og komum okkur fyrir á heimili eldri hjóna sem hafa rekið hostel í Merced í það minnsta fimmtán ár.

2 comments:

  1. Anonymous4/9/10 12:46

    Ég er svo abbó að ég get eiginlega ekki lesið bloggin ykkar.

    Eygló abbó frænka

    ReplyDelete
  2. Ji það er ekki nógu gott:)

    ReplyDelete

Related Posts with Thumbnails